ΠΙΠΕΡΙ ΚΟΚΚΙΝΟ ΓΛΥΚΟ 80 ASTA ΙΣΠΑΝΙΑΣ "Pimentón de la Vera"

ΠΙΠΕΡΙ (ΠΑΠΡΙΚΑ) ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΛΥΚIA (ή ήπια καυτερή) ΙΣΠΑΝΙΑΣ "Pimentón de la Vera" Νο60 ( ASTA60)

Η καπνιστή πάπρικα της Ισπανίας, γνωστή και ως "Pimentón de la Vera", είναι ένα δημοφιλές μπαχαρικό που προέρχεται από την περιοχή La Vera στην Ισπανία. Έχει μια έντονη, πλούσια γεύση και έντονο άρωμα λόγω του τρόπου καπνίσματος των πιπεριών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή της.

Η καπνιστή πάπρικα προσφέρει ένα μοναδικό χαρακτήρα και ένταση σε διάφορα πιάτα. Χρησιμοποιείται ευρέως στην ισπανική κουζίνα για να δώσει γεύση και χρώμα σε πιάτα όπως ρύζι, φασολάδα, σούπες, ψάρια, κρέας και ακόμη και σε λιωμένο τυρί.

Επιπλέον, η καπνιστή πάπρικα έχει χρησιμοποιηθεί εκτενώς και σε πικάντικες σάλτσες, μαρινάδες, αλλαντικά και σαλάμια. Το έντονο άρωμα και η πλούσια γεύση της προσφέρουν ένα μοναδικό στοιχείο σε κάθε πιάτο που χρησιμοποιείται. Είναι ένα από τα βασικά μπαχαρικά που ορίζουν τη μοναδική γεύση της ισπανικής κουζίνας.

Ότι πιο συνηθισμένο στην κουζίνα μας και ότι πιο σημαντικό.

Ενισχύει την γεύση στα περισσότερα φαγητά , χρησιμοποιείται για να καρυκεύουμε και να χρωματίζουμε ρύζι, μαγειρευτά, σούπες , στην παρασκευή κρεατοπαρασκευασμάτων αναμεμειγμένα με άλλα μπαχαρικά. Η πάπρικα πασπαλίζεται συχνά ωμή στα τρόφιμα ως γαρνιτούρα, αλλά η γεύση της αναδεικνύεται πιο αποτελεσματικά όταν μαγειρεύεται με ελαιόλαδο.  Η κόκκινη πάπρικα είναι απόλυτα επιβεβλημένη αν μαγειρέψουμε κάτι από Ουγγρική κουζίνα (κοτόπουλο πάπρικας ή γκούλας) .

Η κόκκινη σκόνη πάπρικας ποιότητας “ASTA 80”  έχει ομοιογενώς αλεσμένη, όψη ελαφρώς μωσαϊκού, κατάλληλο μέγεθος σωματιδίων, ξεθωριασμένο κόκκινο χρώμα βάσης με κιτρινωπό-καφέ τόνο, τυπικό άρωμα και γεύση, ήπια καυτή

Ιδανική Αποθήκευση: Η πάπρικα σε σκόνη πρέπει να φυλάσσεται σε δροσερό, σκοτεινό και ξηρό μέρος σε προστατευμένο από το άρωμα υλικό συσκευασίας.

Η Γνήσια κόκκινη πάπρικα κατανέμεται σε λίστα κατηγοριών για να αναδειχθούν οι γευστικές και όχι μόνο , διαφορές.

ASTA LIST : Λίστα κατηγοριοποιησης της ποιοτητας της παπρικας. 

Η ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΠΡΙΚΑΣ

Οι πιπεριές είναι αυτοφυές του Μεξικού και καλλιεργούνταν χιλιάδες χρόνια από τους ιθαγενείς τον 16^ο αιώνα εισήχθησαν στην Ευρώπη (Ισπανία) και το 1569 φυτεύονταν ως καλλωπιστικό φυτό στις αυλές των σπιτιών της Βουδαπέστης. Όταν εξαιτίας της διαμάχης Ευρωπαίων και Οθωμανών διακόπηκε ο «δρόμος» που έφερνε το μαύρο πιπέρι από την Ινδία, στην Ουγγαρία εκμεταλλεύτηκαν τις «καυτερές» ιδιότητες της πιπεριάς  και από αυτό το διάστημα(16^ος – 17^ος αιώνας) , με την επινόηση της άλεσης της αποξηραμένης πιπεριάς από τους Ούγγρους , η πάπρικα αρχίζει να χρησιμοποιείται στη θέση του πιπεριού.   

Άλλωστε η ονομασία «paprika» είναι Ουγγρική.

Οι Ούγγροι πάλι , επινόησαν το 1859 μια μηχανή που αφαιρεί τις φλέβες, τους μίσχους και τους σπόρους από τους λοβούς, ώστε να μπορούν να κάνουν ημίγλυκη πάπρικα.  Έπειτα από αυτό , είναι εύκολο να παραχθεί αλεσμένη πάπρικα με διαφορετική περιεκτικότητα σε καψαϊκίνη και άρα όσο καυτερή θα θέλαμε.

Η γλυκιά πάπρικα δεν έχει καψαϊκίνη, αλλά η γεύση, το άρωμα και το άρωμά της είναι αξιοθαύμαστα. Αυτό ήταν ένα εξαιρετικό βήμα για την παραγωγή γλυκιάς πάπρικας σε μεγάλη κλίμακα.

Στην Ουγγαρία υπάρχουν πολλές ποικιλίες πάπρικας. Ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι η μεγάλη εκχυλίσσιμη χρωστική και η υψηλή περιεκτικότητα σε ξηρή ουσία. Οι πρόσθετοι παράγοντες είναι η καλή απόδοση, η συγχρονικότητα ωρίμανσης, το βάρος του καρπού, η αντοχή του καρπού στη σήψη και η καλή αποκόλληση των λοβών. Βήματα επεξεργασίας πάπρικας: συγκομιδή, μετά την ωρίμανση, προετοιμασία, ξήρανση, σύνθλιψη, άλεση, κοσκίνισμα, ψύξη, αποθήκευση.

Μόνο ο ώριμος υγιής καρπός της πάπρικας συλλέγεται. Η μισώριμη ή χτυπημένη δεν συλλέγεται λόγω ποιοτικής υποβάθμισης.

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΠΙΠΕΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΠΡΙΚΑΣ

Έχουμε συνηθίσει να λέμε «πιπέρια» εννοώντας ένα μπαχαρικό που δίνει άρωμα ή γεύση ή καυστικότητα ή γλυκύτητα ή και κάποια από όλα αυτά μαζί. Όμως στην  πραγματικότητα τα «πιπέρια» προέρχονται από δύο τελείως διαφορετικά φυτά τα οποία βρίσκονταν σε τελείως άσχετες και μακρινές περιοχές , Την Νότια Ασία και την Κεντρική Αμερική.

Από  το «πιπέρι» (piper στα Λατινικά) που είναι εγγενές φυτό της Νότιας Ασίας με τον ομώνυμο καρπό του και η «πάπρικα»  (paprika) που είναι το αποξηραμένο και τριμμένο προιόν που προέρχεται από το φυτό της πιπεριάς (Capsicum annuum η επιστημονική του ονομασία ) , ένα εγγενές φυτό της Κεντρικής Αμερικής .    

Το πιπέρι έχει καυτερή γεύση εξαιτίας της πιπερίνης (piperine) – η πάπρικα εξαιτίας της καψαικίνης (capsicum) .

Οι αλεσμένοι, αποξηραμένοι και μαγειρεμένοι κόκκοι πιπεριού χρησιμοποιούνται από την αρχαιότητα, τόσο για γεύση όσο και ως παραδοσιακό φάρμακο. Η πάπρικα είναι προιόν αποξήρανσης της γνωστής μας πιπεριάς (chili) και επινοήθηκε η άλεση και χρησιμοποίηση ως σκόνη και μπαχαρικό προκειμένου να αντικαθιστά το μαύρο πιπέρι μετά τον 16^ο αιώνα.

Το πιπέρι είναι γνωστό για τη χρήση του τουλάχιστον από πριν 4.000 χρόνια.

Στην Αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστό από τον τέταρτο αιώνα π.Χ., αν και ήταν πιθανώς ένα ασυνήθιστο και ακριβό είδος που μόνο οι πολύ πλούσιοι μπορούσαν να αγοράσουν.

Το σίγουρο είναι ότι και τα δύο ( πιπέρι ή πάπρικα) απογειώνουν τις γεύσεις και η επιλογή είναι αποκλειστικό προνόμιο του σεφ , δική σας δηλαδή .

Το πιο σημαντικό είναι να είναι προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας και η εταιρεία μας με τους ειδικούς αποθηκευτικούς χώρους και τα συστήματα διασφάλισης ποιότητας εξασφαλίζει ότι θα παραλάβετε τα καλύτερα του κόσμου.